Om ons heen krijgen de eerste ‘samen bevallen’-baby’s de eerste tandjes. Maud kwijlt al wel verschrikkelijk sinds ze 3 maanden is, maar tanden zijn nog niet te zien. Ze is inmiddels ook al aan de groentehapjes toe, ze kijkt het eten gewoon uit onze monden. Als ze de kans krijgt pakt ze onze handen (met daarin iets te eten) en brengt het naar haar mond. Ze sabbelde laatst al op een banaan… en kreeg er wat af ook. Vervolgens heeft Henk hem gepureerd en binnen no-time was hij naar binnen gewerkt. Regelmatig geven we haar nu ‘vast’ voedsel en ze geniet met volle teugen (dat is ook in de luier terug te zien, grappig hoor knal oranje poep van de worteltjes… hahaha). De borst is nog steeds nr 1, ga ik zo lang mogelijk mee door, al word ik af en toe wel gek van het kolven. Vooral omdat we ’s avonds ook een flesje afgekolfde melk, aangevuld met Friso papje nr. 1, geven. Hierdoor slaapt ze wel weer beter door, meestal komt ze nog maar 1 keer per nacht.

Helaas wordt de nachtrust nu weer verstoord doordat ze vreselijk verkouden is. Luuf, neusspray, Tussikind, eucalyptus badjes… het verlicht zeker, slapen lukt tot de nachtvoeding. Daarna beginnen de hoestbuien, je hoort haar door alle deuren heen. Het resultaat is 9 van de 10 keer dat ze bij ons in bed beland, op de een of andere manier geeft haar dat rust en halen we de ochtend met voldoende slaap (ook belangrijk…). Overdag kan ze goed met haar verkoudheid leven, gelukkig maar, en komt ze ook tot slapen als ze moe is.

Ze probeert ook al te kruipen, krijgt haar benen onder haar kont, maar weet vervolgens niet hoe het verder moet… de hond is al weken interessant en moet bij elke gelegenheid even aangeraakt worden. Ze kan vreselijk gefrustreerd raken van het feit dat ze ergens niet bij kan en nog niet weet hoe ze er moet komen, dat is af en toe best lachwekkend.
Zitten en staan zijn eigenlijk haar favoriete houdingen, alleen jammer dat ze dit nog niet zelfstandig kan… het vergt heel wat van papa en mama (vooral fysiek) om haar tevreden te houden als ze in zo’n bui is. Ach.. en als ze slaapt kunnen we ook nog wel stofzuigen…

Ondanks alles is ze nog steeds een vrolijk meisje, haar humeur wordt niet verpest door de snotterigheid of het nog niet kunnen krijgen wat ze wil. Iedereen die in de buurt komt kan een stralende lach verwachten, met of zonder speen….