Na 5 maanden door Wildervank en omstreken crossen met onze hippe groene kinderwagen is er dan toch een eind aan gekomen: Maud past niet meer in de bak! Aan de ene kant wel fijn: de echte baby is verdwenen en we hebben nu een dochter die de wereld begint te ontdekken. Aan de andere kant ook jammer: het was zo makkelijk om haar nog even in weg te leggen als ze moe was.

Tijdens een ommetje afgelopen zondag is het doek dan toch echt gevallen voor deze vorm van vervoer. Mevrouw had besloten dat ze niet meer onder de dekens wil liggen, maar dan ook meteen maar helemaal met de beentjes uiten de bak te gaan hangen. Met de herfst flink op weg is dat toch niet meer zo’n heel goed idee. Thuisgekomen dan ook maar meteen de boel omgebouwd!

Maandag in de ‘nieuwe’ wandelwagen mét voetenzak naar de coop geweest en zie: ook in deze wagen is het nog heerlijk slapen, al moet ze wel even met een tuigje vast!

Zo heb elk nadeel toch weer zijn voordeel!