Ik kan me op dit moment helemaal inleven in mijn zusje. Terwijl wij het heugelijke feit vieren dat Maud alweer een half jaar ons leven verrijkt heeft, zit zij te wachten. Vandaag is ze uitgerekend, maar het zit er nog niet aan te komen. Vooral nu kan ik me weer helemaal voorstellen hoe ik die laatste dagen doorbracht; als ik de blogs van die periode lees zie ik het zo weer voor me. Angélique is er ook helemaal klaar mee, ach.. Suzanne was ook 2 dagen ’te laat’, dus ik reken op donderdag…
\n
\n
Ter afleiding zijn Maud en ik vanmorgen dan maar even op koffie-visite geweest, samen met een gebakje om Mauds halfjaardag te vieren (toch een goede reden voor een feestje nietwaar).
\n
Suzanne vindt het fantastisch om met Maud te spelen, die reageert nu heel erg op wat Suzanne doet en blijft maar naar haar lachen. Het is voor Suzanne wel moeilijk te begrijpen, Maud mag wel aan Suzanne’s haar trekken, maar zij niet aan dat van Maud… dan pakken we toch lekker al het speelgoed af… of mag dat ook al niet… over een paar dagen is ze grote Zus en zal ze het wel moeten leren. Maar wat ze met haar nieuwe broertje of zusje kan is natuurlijk niet te vergelijken met hoe ze nu met haar nichtje omgaat. Even bovenop Maud liggen kan nu wel, maar die kleine is daar natuurlijk nog veel te klein voor. He, ingewikkeld allemaal.
