Sinds een aantal dagen mogen we zeggen dat Maud loopt. Eerst met behulp van alles wat los en vast zit, maar vanaf pak ‘m beet 3 april ook daadwerkelijk los.

Bijna elke dag komen er een paar pasjes bij. Wie zou er trotser zijn: Maud met haar mooie lach, of wij met een groot applaus? Ach wat maakt het uit: het is weer een mooie stap voorwaards in Mauds prille leventje, alsmede een in ons prille ouderschap. Dit is een belangrijke stap in haar zelfstandige leven; de eerstvolgende is volgens mij (verstaanbaar) praten…

Op dit moment kan Maud 3~4 meter zelfstandig afleggen; we verwachten toch volledig stappen rond haar 1ste verjaardag!