Het is zover, onze dame is volledig mobiel. De kerstvakantie is flink gebruikt om te oefenen, ze kan nu overal komen zolang er geen deuren tussen zitten. Het kruipen is ‘geperfectioneerd’ met hulp van Wendy als aantrekkelijk doel; staan en lopen langs de tafel doet ze alsof ze het al jaren doet en er wordt zelfs al voorzichtig overgestoken tussen de bank en de tafel. Alles binnen haar bereik wordt uitgebreid onderzocht, het woordje NEE is inmiddels al bekend. Ze heeft ontdekt dat er ook een andere methode is om weer op de grond te komen, zonder de zwaartekracht daarvoor te laten werken (deed zo’n pijn).

\n


\n

Het is nu aan de ene kant makkelijker voor ons (ze hoeft niet meer steeds getild te worden), maar aan de andere kant vraagt het wel weer meer oplettendheid. Voor je met je ogen kan knipperen is ze aan de andere kant van de kamer. Vooral laptops, mobiele telefoons, snoertjes en stekkers hebben een grote aantrekkingskracht. Nu beide boventanden ook vrijwel door zijn is het bijten op dingen ook leuker geworden (en ze knarsetand…..grr).

\n

Wendy is inmiddels ook gewend aan deze snelle meid en doet zelfs pogingen om vriendjes te worden. Ze is vaak bij Maud in de buurt te vinden (ook als er geen eten in de buurt is) en probeert ook werkelijk contact te maken door te snuffelen. Ze vindt het wel erg vervelend als Maud moet huilen, dan wordt ze zelf ook heel zenuwachtig en gaat meedoen. Als Maud haar knuffelt reageert ze heel positief, ze blijft stilstaan of loopt voorzichtig weg.

\n

De kerstvakantie is verder zonder al te veel kleerscheuren doorgekomen, wat wateroverlast door smeltend sneeuw op 1ste kerstdag (maar niet zo erg als bij oom Frank waar het water langs de muren van de keuken en slaapkamer liep), een irritante uitslag in haar gezichtje, oor en luier. (Twee huisartsbezoeken later is het oor alleen maar erger geworden, dus straks maar even voor de 3de keer laten kijken.); wat blauwe plekken van ongecontroleerd vallen en koude handen door de sneeuw.

\n

We zijn erg benieuwd wat Maud in het nieuwe jaar voor ons in petto heeft, wat het ook is… saai zal het niet worden!  

Geef een reactie