Na eens goed met elkaar gesproken te hebben waren we overtuigd dat duiken een nieuwe sport voor ons moest worden. Aan het einde van dit jaar zal Monique haar actieve Softbalcarrière beëindigen. Duiken kan een mooie opvolger worden, welke we samen kunnen uitoefenen in Nederland en ver daarbuiten. Eèn van de folders die Bas en Sander ons meegegeven hadden was een opleidingstraject tot ‘Master Scuba Diver‘. Voor een vast bedrag per maand krijg je deze opleiding inclusief een volledige duikuitrusting naar eigen wens.

Aangezien het een zaterdag was zonder vaste planning togen we weer naar Groningen om ons in te schrijven. verrast en verheugd werden we weer ontvangen door Bas en Sander. Na diverse vragen van onze zijde was het moment aangekomen om een grote stapel formulieren in te vullen. Voor elke opleiding dien je een inschrijfformulier en een medische verklaring in te vullen. Gelukkig mochten we deze eerst zonder datum en handtekening voorbereiden. Deze werden gedupliceerd en hierop vulden we onze eerste specialisaties in: Peak Performance Buoyancy, Enriched Air Diver en Underwater Navigatior.

Vervolgens was het moment aangebroken om een start te maken met het samenstellen van het duikpak. Je hebt een dusdanige hoeveelheid materiaal nodig, wat gepast en/of uitgelegd dient te worden dat je meestal diverse sessies bezig bent tot je compleet bent. De basis is in iedergeval een wetsuite en een vest. Laat ik eerst zeggen dat deze zaterdag een mooie temperatuur kende van 30 graden celcius. Bedenk nu dat je jezelf in een 7 millimeter dit rubberen pak moet gaan hijsen. Na 3 minuten peuteren en trekken waren we beide geheel nat, wat het passen zeker niet makkelijk maakt. Gelukkig was Sander zo vriendelijk om een grote ventilator op de pashokjes te richten. Redelijk snel waren we onafhankelijk van elkaar tot de conclusie gekomen dat het pak van Beuchat het fijnste zat.

Hierna was het de beurt aan een vest. Voor de niet-duikers: dit is een vest waaraan je je duikfles bevestigd, lucht in- en uit kunt halen om je drijfvermogen te regelen en allerlei apparaten aan kunt vastkoppelen die je tijdens het duiken nodig (denkt) te hebben. Monique was snel klaar. Wederom was de keuze op een uitrusting van Beuchat gevallen. Voor mij was het iets moeilijker. Het vest van SeacSub zat als gegoten. Helaas waren de zijzakken erg irritant. De vesten van Beuchat waren helaas niet in mijn maat aanwezig en moest dit deel opschorten tot de volgende week.

Het kleine materiaal als vinnen (nee geen Flippers), duikhandschoenen en lood (voor Monique) waren relatief snel gevonden. Ook hier had ik weer pech. Slechts een linkerduikschoen was te vinden, de andere was spoorloos verdwenen.

Tot slot verwenden we ons met een mooie map en logboek om onze duiken in te noteren. Ruim na vijf uur verlieten we de jongens, zodat deze ook eindelijk naar huis en haard konden vertrekken.