Wendy bij opa en oma Kruse, Maud bij opa en oma Odijk, dus we kunnen op reis. Na een ietwat. Onchristelijk, of juist heel christelijk tijdstip zijn op de trein in Assen gestapt om via Utrecht, Rotterdam, Brussel naar Parijs te rijden. Het is wellicht niet zo vermoeiend dan zelf met de auto te reizen, maar het OV heeft nog steeds niet mijn voorkeur.
Na onze aankomst bij Gare du Nord hebben we speciale toeristentickets voor de metro gekocht. Hiermee kunnen we voor 5 dagen onbeperkt reizen in de metro. We vervolgden dus onze reis met de metro naar het hotel. Na 1 overstap en ongeveer 150 treden hadden we ons hotel gevonden; tijd voor de noodzakelijke rust dus.
Een korte bedlegering en douche gaven ons voldoende energie om de app City Secrets Paris te spelen. Een puzzelspel is Monique natuurlijk op het lijf geschreven en voert ons hopelijk naar bijzondere plekjes in Parijs. We beginnen na een moeizame start naar een aanwijzing naar een kerk en belanden dan al vrij snel in een mooie kerk naast de Sacre Coeur. Hierna zouden we de Sacre Coeur kunnen, maar de enorme rij besluit ons tot het nemen van een zeer belangrijke beslissing: geen rijen; dus grote monumenten gaan we waarschijnlijk niet binnen. Goodbye Sacre Coeur! Wel besluiten we om niet de enorme trap naar beneden te gaan, maar te kiezen voor de kabelbaan en onze metropas.
Hierna is de volgende aanwijzing een plaats in een ander arrondissement. Hier bezoeken we een [ga ik invoeren]. veel is er niet te beleven, behalve enige rust. De volgende aanwijzing is een coördinaat. Na ampel overleg gaan we dit te voet afleggen. Ruim een kilometer door een Parijse wijk, waar ik zo 1-2-3 niet voor gekozen zou hebben, maar het resultaat is bijzonder! In de wijk ligt een groot park. In het midden een grote vijver waarin weer een grote rotsblok is gesitueerd. Monique besluit de klim naar boven te wagen. Ik blijf lui en genietend achter.
